Grając na pianinie, poza umiejętnością płynnego odczytywania i grania nut, uczymy się również posługiwać dynamiką, dzięki której muzyka nabiera charakteru i ciekawego brzmienia.
Dynamika ( gr. dynamikós oznaczające: posiadający siłę) mówi nam z jakim natężeniem gramy dźwięki, czyli mówiąc najprościej, jak głośno / cicho realizujemy dźwięki.
Muzycy i kompozytorzy posługują się określeniami w języku włoskim.
Dynamika w utworze muzycznym jest zazwyczaj dokładnie określona przez kompozytora, potrafi się zmieniać wielokrotnie podczas trwania utworu.
Wykonując utwór muzyczny możemy również sami interpretować go, między innymi za pomocą dynamiki.
Najczęściej stosowane określenia dynamiczne, to:
ppp pianissimo possibile- możliwie najciszej
pp pianissimo – bardzo cicho
p piano – cicho
mp mezzo piano – na wpół cicho, prawie cicho
mf mezzo forte – prawie głośno
f forte – głośno
ff fortissimo – bardzo głośno
fff fortissimo possibile – możliwie najgłośniej
Gdy kompozytorzy chcą oznaczyć stopniową zmianę dynamiki, posługują się następującymi określeniami:
crescendo (cres.) < coraz mocniej
decrescendo (decres.) > coraz słabiej
diminuendo (dim.) > stopniowe przyciszanie dźwięków
Istnieje dużo innych określeń, które dotyczą dynamiki, np.:
agitato burzliwie
con forza z siłą
con fuoco ogniście, z temperamentem
marcato zaznaczając, akcentując
mezza voce półgłosem
più więcej, bardziej (np. più forte)
simile w ten sam sposób
sotto voce półgłosem
súbito nagle (np. súbito forte)
Nawet, jeśli dopiero zaczynasz grać na pianinie / fortepianie, stosuj dynamikę ćwicząc pierwsze utwory. Dzięki temu nauka gry na pianinie od samego początku będzie jeszcze ciekawsza 🙂
W końcu znalazłam wyjaśnienia, potrzebnych mi zagadnień, w jednym miejscu. Dziękuję! 🙂